Poezja jest albo jej nie ma
to jest idei cicha muza
Rymowana i biała zarazem
jest zjawiskową ikoną

Poezja jest albo jej nie ma
nie zawołasz jej na rozkaz
Ona jest właśnie jak miłość
czujesz ją zmysłami duszą

I sercem jest bardzo bliska
pióro Cię lubi albo zwodzi
Potrafi pokazać ostry pazur
z pisownią lubi potyczki

Vena z poezją za pan brat
inspirację zaprasza często
Subtelność to jej cnota
krytyki się nigdy nie lęka

Życie składa się z zakazów i nakazów
wypełnionych po brzegi słońcem
i choć czasem są mylone
to drogę człowiek znajdzie
inną
i czasem deszcz spadnie
na czoło
zaśnie
czasem wszystko spadnie
z hukiem
na to miejsce wejdzie szczęście
życie będzie inne
nie takie proste.

Historia kończy się każdego dzisiaj
Nocą gasnącą na końcach powiek.
Na wiele z pytań słońce odpowie
Słowami, których nikt jeszcze nie słyszał.

Sny stają się jasne zawsze za późno,
Nadzieje znajdują nowe oblicza.
Wczorajsze lęki zegar już wykrzyczał,
do rąk wciskając torbę podróżną.

Nieważne, na którym staniesz peronie,
Kupiony bilet nic nie gwarantuje.
Dopiero po ruchu wagonu poczujesz,
Czy we właściwą ruszyłeś stronę.

W pamięci podróży zawsze tak jest,
Że wszystkie mapy funta kłaków warte,
Szukając wśród nich najtrafniejszej karty,
Na końcu każdej znajdziesz dworzec Kres.

bezdzietna, bezdenna

wciąż się rodzi na nowo,
na staro,
na całe życie,
na nigdy w życiu,
na słowo honoru,

przepełniona sobą macica
roni do wewnątrz ból istnienia,
ból nie do wytrzymania,
ból zagłuszony,
ból głowy,
ból fantomowy,

poczwara, pourazowa pokraka i ...

już
po wszystkim.

Pewnego razu były sobie trzy koleżanki ,które
nauki to pobierały daleko , aż u sitarzy, w Biłgoraju .
Tam zostały one , w każdej dziedzinie ,wydedukowane perfekcyjnie , jak nie omieszkałam wspomnieć poniżej " we wcześniejszym akapicie ".

Kilka lat po ukończeniu edukacji koleżanki zaczęły się udzielać społecznie ,
w lokalnych kręgach politycznych .

Ta pierwsza , wysłała synka aż na eliminacje do teleturnieju , " Jeden z dziesięciu ", aby ten, przy okazji , zaciągnął języczka i doniósł , co za kulisami telewizji ,w trawie piszczy .

Ta druga sprzedawała wołki w mące , spod lady - po cenie hurtowej ,tylko swoim , zaciągając tym sposobem lokalnego języczka , na bieżąco.

Ta trzecia była z nich najmądrzejsza , miała [...]

Pisarz jest przede wszystkim psychologiem tłumu. Musi mieć świadomość tego, w jaki sposób działa ludzka psychika, by to działanie w sprytny sposób wykorzystać na własną korzyść. Umiejętne posługiwanie się narzędziami poznawczymi człowieka i kierowanie uwagą czytelnika pozwalają tworzyć realistyczne historie, które wciągają, ponieważ są po prostu solidnie stworzonym światem literackim.

"Mój miły jest mi woreczkiem mirry wśród piersi mych położonym"
(...)
To przecież modlitwa jest Jezusowa
- oddychać imieniem Twoim.
...
I chociaż poezja jest często fikcją - ubraną tylko w piękne słowa, to w obecności Twojej, brak słów - może być prawdziwą poezją życia.